Ο μικρός σπηλαιώδης ναός, γνωστός και ως Σπηλιάρα του Πατσιώτικου φαραγγιού, διαμορφώνεται σε μια βραχοσκεπή, σ’ ένα κοίλωμα των βράχων στην ανατολική πλαγιά του Πατσιώτικου φαραγγιού, τον οποίο συναντάει κανείς 400 μ. από τη νότια είσοδό του σε υψόμετρο 490 μέτρων. Ο δυτικός του τοίχος είναι κτιστός, ενώ ο ανατολικός τοίχος και τμήμα της σαμαρωτής οροφής αποτελούν μέρος του φυσικού βράχου. Κατά την αρχαιότητα υπήρξε στο σημείο αυτό υπαίθριο ιερό του Κραναίου Ερμή. Πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων που έχουν εντοπιστεί εδώ και χρονολογούνται από τα τέλη της εποχής του Χαλκού μέχρι και τους ρωμαϊκούς χρόνους, επιβεβαιώνουν τη λατρευτική χρήση του χώρου πολλούς αιώνες πριν από την εμφάνιση του Χριστιανισμού.
Σήμερα ο Ναός, αφιερωμένος στον προστάτη των παιδιών, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους πιστούς, οι οποίοι έρχονται εδώ να προμηθευτούν με αγίασμα, το οποίο στάζει από την οροφή του σπηλαίου. Τη λαοφιλία του Αγίου μαρτυρούν άλλωστε και τα πολυάριθμα τάματα που καλύπτουν τα τοιχώματα του βράχου. Επίσης, κάθε χρόνο στις 17 Ιανουαρίου ανήμερα της εορτής του, συρρέει στο ναό πλήθος κόσμου, για να τιμήσει τον Άγιο Αντώνιο.